مهاجرت از طریق ازدواج

اگر قصد مهاجرت از طریق ازدواج را دارید، ابتدا باید نسبت به دریافت ویزا و مصاحبه اقدام کنید. عده‌ای از افراد، زندگی در کشورهای دیگر جهان را به زندگی در کشور خود ترجیح می‌دهند و معتقدند که زندگی در کشور‌های دیگر به خصوص کشورهای پیشرفته دارای رفاه و آسایش بیشتری است به همین دلیل هر‌ساله با تعداد افراد زیادی مواجه می‌شویم که اقدام به اخذ ویزای کشور مورد نظر می‌کنند.

هنگامی ‌که صحبت از مهاجرت از طریق ازدواج می‌شود، یک سوال اساسی مطرح می‌شود که چه کشورهایی امکان و اجازه مهاجرت از این طریق را انجام می‌دهند؟ همان ‌گونه که گفته شد قانون مهاجرت از طریق ازدواج یک قانون بین‌المللی است از طرف سازمان جهانی مهاجرت است به همین‌ خاطر اکثریت کشورهای جهان آن را به رسمیت می‌شناسند و شرایط را برای مهاجرت فراهم می‌کنند.

برای کسانی که مهاجرت را انتخاب می‌کنند، ابتدا باید با یکی از افراد شهروند کشور موردنظر ازدواج کنند و از این طریق می‌توانند نیمی از مسیر مهاجرت به کشور مقصد را طی کنند. سپس بعد از صادر شدن ویزای ازدواج برای شخص، آن فرد می‌تواند برای اخذ تابعیت آن کشور اقدام کند.

به طور کلی در روش مهاجرتی ابتدا ویزای ازدواج برای فرد متقاضی صادر می‌شود و پس از آن فرد می‌تواند برای اخذ تابعیت و شهروندی کشور موردنظر درخواست بدهد. تنها مورد مهمی که هر فرد باید رعایت کند این است که مسیر مهاجرتی را به درستی و به دور از هرگونه تخلف طی کند.

ازدواج صوری برای مهاجرت

یکی از روش‌هایی که برخی افراد برای مهاجرت به آن فکر می‌کنند ازدواج به صورت صوری است اما این سوال پیش می‌آید که آیا برای مهاجرت چنین ‌کاری ارزش دارد؟ ازدواج به صورت صوری می‌تواند تبعات جبران ‌ناپذیری را داشته باشد؛ زیرا شما مجبور هستید که حداقل سه سال را با شخصی که هیچ‌گونه شناخت روحی، عاطفی یا رفتاری ندارید به اجبار زندگی کنید.

گاهی ممکن است که این کار برای شما هزینه‌هایی نیز داشته باشد و شخص مقابل در قبال ازدواج با شما درخواست مبلغی کند. افرادی که در قبال مبلغی با شما ازدواج می‌کنند ممکن است که از نظر فردی، اجتماعی و فرهنگی فردی فقیر و شرایط مناسبی نداشته باشد و یا حتی با شما تفاهمی نداشته باشد و شما ناچار هستید که سه سال زندگی مشترک با آن فرد را بپذیرید.

این موضوع فقط از یک سوی ماجراست و از سوی دیگر ممکن است که دولت مقابل با اطلاع از صوری بودن ازدواج شما اقدام به دیپورت و خارج کردن شما از کشور کند و حتی شما را به صورت دائم ممنوع‌الورود کند و از این جهت ازدواج صوری به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

شرایط مهاجرت از طریق ازدواج

شرایط مهاجرت از طریق ازدواج در هر کشور، متمایز است. اما چندین شرط کلی وجود دارد که متقاضیان باید آن‌ها را رعایت کنند. واجد شرایط بودن برای مهاجرت با ازدواج، تنها از طریق برآورده کردن این شروط عملی خواهد شد.

۱. معتبر از نظر قانونی

ازدواج دو فرد از کشورهای مختلف باید از نظر قانون کشور مقصد، معتبر تلقی شود. این بدان معنا است که زوجین باید حسن نیت ازدواج خود را ثابت کنند؛ یعنی نشان دهند که برای عشق و همراهی و نه صرفاً برای مزایای مهاجرت وارد یک ازدواج شده‌اند. این شرط به‌ویژه برای جلوگیری از تقلب در ازدواج که در آن، زوج‌ها مقامات مهاجرت را برای به دست آوردن اقامت دائم فریب می‌دهند، اهمیت دارد.

۲. رابطه زناشویی مستمر

زوجین باید مدارکی دال بر رابطه زناشویی مستمر خود ارائه دهند. این مدارک شامل دارایی‌های مشترک، حساب‌های بانکی مشترک، اموال یا اجاره منزل مشترک و سوابق زندگی مشترک است. مقامات مهاجرت با دقت شواهد را بررسی می‌کنند تا قصد زوجین را برای زندگی مشترک به‌عنوان یک زوج متاهل و متعهد ثابت کنند.

۳. حمایت مالی

شرط مهم دیگر برای مهاجرت از طریق ازدواج این است که فرد باید حمایت مالی خود را از همسر متقاضی مهاجرت خود نشان دهد. در بیشتر موارد، همسر حامی باید ثابت کند که درآمد یا دارایی کافی برای حمایت از همسر خود دارد. بنابراین همسر او باری بر دوش برنامه‌های رفاهی یا کمک‌های مردمی کشور نخواهد بود. این الزام تضمین می‌کند که زوجین از نظر مالی خودکفا هستند و به سیستم رفاه اجتماعی کشور آسیبی وارد نمی‌شود.

۴. بررسی سوابق

متقاضیان باید بررسی‌های کیفری و پزشکی را بگذرانند. مقامات مهاجرت کشورها، سوابق را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که متقاضیان سوابق کیفری ندارند. این کار برای محافظت از امنیت کشور میزبان و اطمینان از این است که امنیت شهروندان آن به خطر نمی‌افتد. همین‌طور معاینات پزشکی برای غربالگری هرگونه بیماری واگیر یا شرایط بهداشتی که ممکن است سلامت عمومی را تهدید کند، اجباری هستند.

۵. تسلط به زبان

تسلط به زبان کشور مقصد نیز شرط مهمی برای مهاجرت از طریق ازدواج در برخی کشورها است. مقامات ممکن است از متقاضیان بخواهند سطح مشخصی از مهارت خود را در زبان رسمی کشور میزبان به اثبات برسانند. چراکه مهاجران باید بتوانند در کشور میزبان به‌طور موثر ارتباط برقرار کنند و اصطلاحاً در جامعه آنجا ادغام شوند.

۶. سپری کردن دوره آزمایشی

ممکن است قبل از اینکه همسر مهاجر بتواند اقامت دائم دریافت کند، یک دوره انتظار برای او وجود داشته باشد. این دوره انتظار تضمین می‌کند که ازدواج واقعی بوده و صرفاً برای مقاصد مهاجرت انجام نشده است. طول دوره انتظار در کشورهای مختلف، متفاوت است و در این مدت، زوجین اغلب نیاز به اثبات تعهدات زناشویی مداوم و انجام سایر الزامات دارند.

۷. شرکت در مصاحبه

در نهایت، متقاضیان ممکن است نیاز به شرکت در مصاحبه با مقامات مهاجرت داشته باشند. در این مصاحبه‌ها، صحت رابطه و صلاحیت متقاضیان ارزیابی می‌شوند. هدف ارزیابی، بررسی میزان شناخت زوجین از یکدیگر، اطلاع از تاریخچه شخصی و توانایی آن‌ها در برقراری ارتباط مؤثر است. این مصاحبه‌ها همچنین باعث جلوگیری از تقلب در ازدواج و اطمینان از اعتبار درخواست می‌شوند.